Wie ben ik ? Welke opleidingen heb ik?

Kinderen kunnen spiegels zijn. De mijne toonden me dat hoe hard ik geprobeerd had bepaalde dingen te vermijden, ik ze toch terug aan het herhalen was. Voor mij was dat de start van een reis naar mezelf en het ontdekken en leren van een hele trits aan therapie vormen.

Ik heb de klassieke 4jarige opleiding als psychotherapeut gedaan bij het AIHP, een integratieve psychotherapie opleiding die de integratie maakt tussen de verschillende bestaande therapievormen en die methode inzet die bij de vraag van de cliënt past, cliënt-gericht dus. Ik begon mijn opleidingen ooit in 2005, een 20jaar geleden intussen, met een neurowetenschappenlijke cognitieve en gedragstherapie (https://www.jacques-fradin.com/thematiques/psychologie-et-neurosciences/). Intussen ben ik naast het cognitief-gedragsmatige veel meer het lichaam gaan inzetten met somatische therapievormen, zowel op vlak van wat we vasthouden in ons proceduraal lichaamsgeheugen en zenuwstelsel van emoties en spanningen, als waar we in onze lichaams- en persoonlijkheidsontwikkeling geblokkeerd geraakten en dus kunnen doorontwikkelen.

Verschillende manier om met de gevolgen van ontwikkelingstrauma om te gaan, waaronder het werk met innerlijke familiesystemen en het opstellen van verlangens volgens de methode van Franz Ruppert (“interactieve zelf-resonantie processen” http://izr-methode.nl) inspireren me bij het integreren van pijnlijke ervaringen uit de kindertijd en de aanpassingsmechanismen die hieruit voortvloeiden. Ook EMDR, en meer specifiek EMDR bij complex trauma is een methode die in het verlengde ligt hiervan en helpt om pijnlijke herinneringen die in het hier en nu blijven triggeren beter te integreren. Verder heb ik opleidingen in de verwerking van identiteitsontwikkelingstrauma (NARM, Neuro Affective Relational Modelling https://narmtraining.com/what-is-narm/) en een meer lichaamsgerichte therapeutische aanpak Bodynamic (www.bodynamic.org). Ik school mezelf voortdurend bij en blijf op de hoogte van de nieuwste praktijken om trauma te helen, in 2024 ben ik de somatische interactionele Trauma Dynamics (SIP) opleiding gestart, ingewikkelde termen om aan te geven dat de heling via het lichaam en zenuwstelsel en in de relatie gebeurt, waarbij we actief met de (tegen)-transfer werken.

Op persoonlijk vlak, ken ik van dichtbij de gevolgen van zowel shock als ontwikkelings- en hechtingstrauma.  Een hogere vatbaarheid voor prikkels, een heel goed werkend brein, een overgevoelig zenuwstelsel, een alertheid en voortdurend aanwezige stress en onrust, zich wat anders voelen dan de anderen, vaak met een gebrek aan (zelf-)vertrouwen, moeite om te verbinden met anderen en grenzen te stellen, wat wil ik nu zelf, dissociatie en depressieve gevoelens als gevolg, waren ook terugkerende thema’s voor mijzelf. Dankzij mijn eigen voortdurende helingsproces heb ik de sensitiviteit, empathie en helderheid ervaren om anderen te begeleiden in hun heling. Het is een levensmissie geworden voor mij om mijn cliënten bij te staan om voorbij de gevolgen van trauma te geraken en een evenwichtiger, meer verbonden en betekenisvol leven te kunnen leiden met levenslust. Therapie werkt voor mij heel bevrijdend en deze passie deel ik nu graag in jouw begeleiding. Een begeleiding op weg naar “post-traumatische groei” en integratie.

Een van mijn kinderen ging door een transgender proces, zo helpen ook mijn eigen ervaringen me beter voeling te krijgen en er als begeleider te kunnen blijven staan. Ik geef het vandaag graag door, jij bent welkom!

Alles is doorworstelbaar en integreerbaar, leidt uiteindelijk tot mooie groei en een diepte, waardoor je als mens andere dingen ook kunt gaan neerzetten, dat drijft mij dan zelf in mijn werk met mensen. Ik zie de ongelooflijke wijsheid van je systeem en van onze conditie als mensen, ik heb een groot respect voor hoe ons systeem met de dingen kan omgaan en die ook kan helen terug. In de therapeutische relatie deze keer wel de zorg te krijgen die ooit ontbrak, werkt heel erg helend.

En soms, als de confrontatie met pijn, het lijden van vroeger en nu, de dood, zingevingsvragen oproept, wordt de spirituele en transpersoonlijke dimensie existentieel belangrijk, niet als vlucht van de integratie van je pijnlijke emoties maar wel om in contact te komen met een dieper Zijn. Dat integreer ik graag mee en ook daarvoor ben je welkom.