Ik ben nu 1,5 jaar verder in mijn opleiding als lichaams-psychotherapeut en had vorige week opnieuw 5 dagen opleiding. Ik word steeds enthousiaster. Over hoe lichaam en geest samenhangen, over hoe echte verandering mogelijk is dankzij de doorontwikkeling van bepaalde spieren. Bij elke opleiding hoort dat je zelf ook therapie doet van die school en ik merk bij mezelf verandering op vlakken waarvan ik dacht dat die niet meer mogelijk was. De verandering is diep en blijvend. Of nog anders, je voelt je steeds van binnen uit gegronder, gecentreerder, gebalanceerder in je emoties en authentieker, dichterbij jezelf.
De opleiding gaat uit van hoe je als kind bepaalde spiergroepen vanaf een bepaalde leeftijd bewust gaat gebruiken. Daarvoor ontwikkel je de nodige verbindingen in je hersenen die je dan ook toestaan nieuwe gedachten te hebben. Afhankelijk van hoe je in elke fase ontmoet wordt, vorm je je karakterstructuur. De centrale vraag is, hoe word ik een gezonde autonome authentieke persoon die zich goed kan hechten en verbinden?
Een heel kort overzicht over de ontwikkelingsfases van ons lichaam en onze identiteit vind je hieronder.
Van het laatste trimester van de zwangerschap tot 3 maand ontstaat de eerste karakterstructuur: werd je gebalanceerd ontmoet in je bestaansrecht, hoe welkom was je? Op dat ogenblik voel je je volledig samenvallen met je lichamelijke sensaties en emoties. Je ontwikkelt langzaamaan een eerste besef van je ritme, je lichaamsbewustzijn. Word je veel geknuffeld, rondgedragen, … is dat consistent ? Dan ontstaat een mooie imprint dat je het recht hebt te bestaan en welkom te zijn. Dat verbinding veilig en warm is.
Van 1 maand tot 18 maand begint je identiteit samen te vallen met je fysische noden. Wordt er meestal adequaat gereageerd op mijn nood voor honger en dorst, of ik het te koud/warm heb, goed lig, … als er vaak goed afgestemd wordt op mijn noden die ik kenbaar maak via huilen en protest, ontwikkel ik een goed lichaamsgevoel, een gevoel van vervuld worden. Ik herken mijn noden en kan er goed voor opkomen. Ik kan me beginnen omhoogduwen en leer mijn gevoel ontwikkelen van waar ik begin en de omgeving stopt, mijn grenzen dus. Ik ontdek mijn eigen ritme van binnenuit, dat ik recht heb op mijn ritme. De bovenarmspieren spelen hier dus een belangrijke rol.
Rond 8 maand en tot 2,5 jaar kan ik rechtstaan en me voortbewegen, eerst door me vast te houden aan dingen en daarna zelfstandig. Mijn voeten staan nog uiteen, ik heb geen richting nog maar ontdek volop mijn autonomie en kan zelfstandig mijn impulsen volgen. Werd ik ontmoet met de goede balans tussen hulp en autonomie? Ik val volledig samen met mijn impulsen op die leeftijd, ik leer volop wat plezier, verwondering en ontdekken is als dat goed ontmoet wordt.
Van 2 jaar tot 4 jaar ontwikkel ik mijn kracht, ik maak lawaai, duw dingen voort, hef zware dingen op. Ik wil! En ik wil niet! Fantastisch, ik ontwikkel een gezonde wil. Doordat ik zware dingen hef en lawaai maak, ontwikkel ik mijn diafragma en de mogelijkheid tot dieper en rustiger ademhalen.
Tussen 3 en 6 jaar kan ik mijn kleine tenen actief gebruiken tijdens het stappen. Mijn heupen zwaaien daardoor mee en mijn bekken en sexualiteit worden wakker. Ik word verliefd voor de eerste keer. Fijnere motoriek wordt mogelijk met mijn armen. Ik kan dus een bal gooien naar iemand anders en samen spelen wordt mogelijk.
Zo gaat het nog even door tot de puberteit wanneer we de stadia op een chaotische manier nog eens doormaken en alle spieren hun finale doorontwikkelingen beëindigen.
In de therapie gaan we ervan uit dat bepaalde spieren (en dus interne schema’s) te rigide en verkrampt geworden zijn en andere onderontwikkeld. We verstevigen eerst de zwakkere spieren zodat de rigidere vanzelf kunnen verzachten. Dit geldt zowel voor de spieren als de interne mechanismes. Een zachte en duurzame aanpak dus.
Als je lichaam ergens aandacht vraagt, vermeld het zeker tijdens de therapie. Tegelijk ga je vaker oefeningen beginnen meekrijgen en nemen we je lichaam vaker mee in de therapie om je centrum te leren voelen, je emoties makkelijker te containen, te gronden, je zelfzekerder te voelen, gesteund te voelen van vanbinnen uit, je beter te positioneren in het leven. Een gezonde autonomie en authenticiteit te ontwikkelen dus in verbinding met anderen.